Jimmy's Hall

Καλή Σαρακοστή σε όλους!

Χθες είδα την ταινία, βρετανικής παραγωγής, Jimmy's Hall. Είναι μια ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που πήραν μέρος το 1932 στην Ιρλανδία.

Για να καταλάβουμε καλύτερα την ταινία στην αρχή μας εξηγούν πως η Ιρλανδία, πριν το 1932 έχει υποφέρει από 2 πολέμους, ένα πόλεμο για την ανεξαρτησία από την Βρετανική Αυτοκρατορία και στην συνέχεια ένα εμφύλιο πόλεμο  ανάμεσα σε όσους συμφωνούσαν με την Συνθήκη της Βρετανίας και όσους δεν συμφωνούσαν, που αφησαν τους Ιρλανδούς με μια μεγάλη θλίψη.

Τότες είναι που ο Jimmy Gralton, ένας κομμουνιστής ακτιβιστής επιστρέφει στην φάρμα του μετά από 10 χρόνια εξορίας στην Αμερική. Αποφασίζοντας να ξανανοίξει την αίθουσα χορού του πνευματικού κέντρου, θα αντιμετωπίσει εμπόδια από την καθολική εκκλησία και τις τοπικές αρχές .

Γενικά την βρήκα λιιιιγο αργή αλλά με ενθουσίασε στην συνέχεια πρώτα από το θέμα της : εστιάζει σε 2 κόσμους, ένας κόσμος που δεν θέλει αλλαγές, που θέλει τα πράγματα να παραμείνουν όπως είναι και ένας άλλος κόσμος που θέλει να αλλάξουν τα πράγματα και να είναι οι άνθρωποι ελεύθεροι από οποιαδήποτε καταπίεση. (Σας θυμίζει κάτι μήπως;) Μέτα με ενθουσίασε από τους λόγους που σου παραμένουν στο μυαλό και πάλι σου θυμίζουν πολλά από την δικιά μας χώρα.

Αγαπημένο απόσπασμα

"Φίλοι, σύντροφοί,

Ποιος δεν θαύμασε την μεγαλειώδη έπαυλη που περάσαμε; Γόνιμη γη όπου και να στρέψεις τα μάτια σου, και εδώ η απλότητα του σπιτιού αυτού. Με ένα νεύμα του Λόρδου, ο αδερφός και η αδερφή μας με τα 5 τους παιδιά πετάγονται στο δρόμο. Το μεγαλύτερο ψέμα που θέλουμε να καταπίνουμε είναι πως η Ιρλανδία είναι μια, πως το έθνος μας είναι ένα, πως είμαστε ένας λαός με κοινή πίστη και συμφέροντα. Αλλά τα συμφέροντα ενός παιδιού στις φτωχογειτονιές είναι τα ίδια με του άπληστου τσιφλικά; Τα συμφέροντα του μεροκαματιάρη είναι τα ίδια με του Λόρδου; Oχι! Τα συμφέροντα του εργάτη στο ορυχείο η στο εργοστάσιο ίδια με του ιδιόκτητη, του τραπεζίτη του, των δικηγόρων του, των πουλημένων δημοσιογράφων; Μερικοί είναι εδώ, λέτε να τους καίγεται καρφί για τους ηλικιωμένους μας, τους αρρώστους, τους άνεργους, τους άστεγους κι όσους αναγκάζονται να φύγουν έξω για να βρούνε δουλειά; Είδα τι γινόταν στην Νέα Υόρκη με τα ίδια μου τα μάτια. Τους κερδοσκόπους και την γενική απληστία κι υστέρα είδα την φούσκα να σπάει. Το κραχ του 29 και την αθλιότητα στη γη της αφθονίας. Ας μην ξεχνάμε πως απλώθηκε σ'ολο τον κόσμο από ένα σύστημα βουτηγμένο στο ψέμα και την εκμετάλλευση. Θελαν να πιστέψουμε πως ήταν μοιραίο, θέλημα Θεού. Αλλά ήταν έργα ανθρώπων. Πρέπει να ξαναπαρουμε την ζωή μας στα χέρια μας. Να δουλεύουμε για τις ανάγκες μας , όχι από απληστία. Και όχι απλά να επιβιώνουμε αλλά να ζούμε και να γιορτάζουμε. Να χορεύουμε και να τραγουδάμε. Ελεύθεροι άνθρωποι!"

O αληθηνος Jimmy Garlton