Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2015

Επιστροφή στα θρανία

Σήμερα βλέποντας τόσα παιδάκια με τους γονείς τους να πηγαίνουν πρώτη μέρα στο σχολείο θυμήθηκα και γω τις δίκες μου επιστροφές στα θρανία  
Το σχολείο που πέρασα σχεδόν όλο το δημοτικό , στην συνέχεια αλλάξαμε και μας πήγαν σε ένα μοντέρνο κτήριο γιατί ήταν παλιό και επικίνδυνο. Εδώ το 1912 ήταν σχολή ζωγραφικής και διακοσμητικών τεχνών. Αυτή  ήταν η πρώτη είσοδο, εμείς μπαίναμε από άλλη πόρτα η οποία δεν είναι πάνω στην εικόνα. Θυμάμαι μεγάλους διαδρόμους με πέτρινες καμάρες, όλα στο μυαλό μου φαίνονται μεγάλα, η αυλή, οι αίθουσες... 
Τα σχολεία στο Βέλγιο άρχιζαν ,και αρχίζουν ακόμα και τώρα, στη 1η Σεπτεμβρίου. Βασικά άρχιζε νωρίτερα όταν σκέφτεσαι τα ψώνια που έπρεπε να κάνεις για την μεγάλη μέρα. Μια καινούργια κασετίνα με ξυλομπογιες, μια πένα με τα μελανακια της που μας έκανε τα δάχτυλα χάλια και έφτανε το μελάνι μέχρι και στα χείλι, γόμα και ξύστρα και φυσικά η σχολική τσάντα που κουβαλουσαμε στην πλάτη μας (και μετά αναρωτιόμαστε από που μας ήρθε η σκολίωση και ο πόνος στην μέση....) ήταν τα πρώτα πράγματα που μας ζητούσαν. Στην συνέχεια μας ζητούσαν και κάποια ειδικά τετράδια, χαρτί περιτυλίγματος για να τα σκεπασουμε να μην λεροθουν (Τετράδια με διάφορα εξώφυλλα δεν θυμαμαι) και μια ετικέτα πάνω τους με το όνομα μας για να μην τα χάσουμε.

Βιβλία δεν είχαμε. Στις πρώτες τάξεις του δημοτικού μας έδιναν κόλλες με ασκήσεις τις οποίες τις εκτύπωναν οι δάσκαλοι με μια ειδική μηχανή στο χέρι. Κάπου κάπου μας ζητούσαν βοήθεια και ακόμα θυμάμαι την ωραία μυρωδιά του καρμπόν(να σκεφτείτε ότι φωτοτυπικό μηχάνημα δεν υπήρχε ακόμα, έρεε νιώθω γιαγιά μόνο που το λέω...). Βιβλία είχαμε στο γυμνάσιο και στο λύκειο αλλά δεν τα αγοράζαμε, τα νοικιάζαμαι στην αρχή της χρονιάς από το σχολείο και αν τα επιστρέφαμε σε καλή κατάσταση στο τέλος του χρόνου παίρναμε τα λεφτά μας πίσω.

Λίγες μέρες πριν την μεγάλη μέρα, εξετάζαμε ξανά και ξανά το περιεχόμενο της κασετίνας μας. Μια την αδειάζαμε, μια την γεμίζαμε. Κλείσε, άνοιξε, κλείσε, άνοιξε. Ακονίζαμε τα μολυβια μας μέχρι η μύτη να τρυπήσει το δάχτυλο μας, μυρίζαμε (σνιφάραμαι είναι πιο σωστή λέξη) την κόλα που μοσχοβολούσε αμύγδαλο (και έχω φάει, ναι ναι το ομολογώ!!). Το άγχος έφτανε στην κορύφωση.

Την παραμονή, στο κρεβάτι μου, με τα μάτια ορθάνοιχτα σκεφτόμουνα. Θα εξακολουθεί να είναι η καλύτερη μου φίλη, η Στεφανή, στην ίδια τάξη η θα άλλαζε σχολείο. Αυτός ο ... πως τον έλεγαν μωρέ;; θα με γουστάρει ακόμα; Θα έχω καλή δασκάλα φέτος; γιατί πέρσι στην Πέμπτη τάξη ήταν τρομακτική και κακιά. Θα κάνω καινούργιους φίλους; η εχθρη μου, η Θεοδώρα, (ναι ναι Ελληνίδα) θα μου λεει πάλι άσχημα πράγματα και θα πηγαίνω κλαίγοντας στο σπίτι; τι καινούργια παιχνίδια θα παίζουμε στο διάλειμμα; Να βάλω και το λάστιχο μου στην τσάντα μου για να παίξουμε; Τι θα με περιμένει, τέλος πάντων, σε αυτή την νέα σχολική χρονιά; Και σαν να μην έφτανε να πηγαίνω στο Βελγικό σχολείο, την Τετάρτη μεσημέρι και την Πέμπτη απόγευμα πήγαινα και στο ελληνικό σχολείο.

Την μεγάλη μέρα, που πάντα ήταν 1η Σεπτεμβρίου,(εκτός και αν έπεφτε Σάββατο η Κυριακή) βρέξει ,χιονίσει ακόμα και αν ήταν εκλογές.. πάντα η μαμά μου έδινε να φορέσω κάτι καινούργιο γιατί την πρώτη μέρα έπρεπε πάντα να κάνεις καλή εντύπωση. Αγιασμός δεν γινόταν, το Βέλγιο δεν είναι θρησκευτική χώρα. Ο μπαμπάς μου με άφηνε το χέρι μπροστά στην μεγάλη πόρτα και, η καρδιά μου να χτυπά λίγο πιο δυνατά ακόμα, έτρεχα να βρω τις φίλες μου για μια καινούργια σχολική χρονιά γεμάτη περιπέτειες.... Απολαύστε το σχολείο όσοι πηγαίνετε ακόμα, σε λίγα χρόνια θα θέλετε και σεις μια χρονομηχανη για να γυρίσετε το χρόνο πίσω σε αυτή την υπέροχη εποχή της ζωής σας

Καλή σχολική χρονιά σε όλους!
Φωτογραφιες Robert Doisneau

4 σχόλια:

  1. Υπέροχες φωτογραφίες όπως πάντα! Υπέροχη περιγραφή, νοσταλγική μεν, αλλά..

    ...κάθε φορά που έχω εφιάλτες, νομίζω ότι πάω (ξανά) σχολείο... Μπρρρρ Καημένα παιδάκια! Φιλιά πολλά Αθηνούλι μου και καλό φθινόπωρο (χωρίς σχολείο, ευτυχώς!) :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εγω τους ζηλευω, ηταν τα καλυτερα χρονια! Καλο Φθηνοπωρο και σε σενα Πετρα μου!! φιλια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Blogging tips