Γυναικείο Tattoo

Έρχεται το καλοκαίρι και σιγά σιγά τα ρούχα γίνονται λιγότερα και αποκαλύπτουμε μικρά μυστικά του σώματος που δεν τα βλέπουν άλλοι το χειμώνα : Τα τατουάζ!

Λέω να κάνω τατουάζ από τα 18 μου και στα 40 μου ακόμα στην σκέψη είμαι... Η Παρθένος "γιατρός" μέσα μου φοβάται τις αρρώστιες και η ζυγός "καλλιτέχνης" μου φωνάζει "καν' το, καν' το..." Το ξέρω πως θα νικήσει ο ζυγός, πάντα νικάει στο τέλος, τουλάχιστον να το κάνει πριν φτάσω τα 50;! η πριν περάσει η μόδα;!

Το tattoo είναι μια τέχνη που υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια. Αρχικά το χρησιμοποιούσαν είτε για να αναφέρουν συγκεκριμένες ικανότητες (πχ οι γυναίκες στο Βόρνεο εάν δήλωναν ότι μπορούσαν να υφαίνουν, είχαν περισσότερη τύχη να παντρευτούνε) είτε πχ για να δείξουν την κοινωνική τους θέση (Ασία). Ήταν κάτι περισσότερο παραδοσιακό, δεν ήταν κάτι που το έκαναν για να δείχνουν ωραίοι.

Στα τέλη του 1700, o Άγγλος Captain James Cook είναι ο άνθρωπος που το έκανε πρώτος μόδα. Γυρίζοντας από ένα ταξίδι του από το Νότιο Ειρηνικό έφερε μαζί του ένα Πολυνησιακό ο οποίος είχε πολύ μεγάλα tattoo . Σύντομα η υψηλή κοινωνία άρχισε να κάνει μικρά τατουάζ σε διακριτικά σημεία. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, το tattoo έγινε μανία.

Το 1891, ο Samuel O'Reilly εφηύρε το πρώτο ηλεκτρικό μηχάνημα τατουάζ. Το ηλεκτρικό μηχάνημα επέτρεπε στον καθένα να αποκτήσει ένα άμεσο τατουάζ σε λογική τιμή. Καθώς η μεσαία τάξη μπορούσε να αποκτήσει ένα τατουάζ, η ανώτερη τάξη προτίμησε να το σνόμπαρει.

Η Mrs Williams και η Emma de Burgh ήταν οι πρώτες γυναίκες με τατουάζ το 1897.

Αρχές 1900, o O'Reilly ανοίγει το πρώτο μαγαζί για τατουάζ στην Αμερική. Μετά το θάνατο του, άφησε το μαγαζί στον μαθητευόμενο του Wagner o οποίος άνοιξε ένα άλλο ακόμα μαγαζί με ένα Alberts που ήταν σχεδιαστής ταπετσαρίας και μετέφερε τις δεξιότητες αυτές στο τατουάζ. Και είχα μια απορία, μα γιατί τόσα πολλά τατουάζ;;

H Maud Wagner, γυναίκα του Wagner, ήταν η πρώτη γυναίκα με τατουάζ στην Αμερική.

Στην δεύτερη φωτογραφία βλέπουμε τον Wagner να σχεδιάζει tattoo πάνω στην γυναίκα του. Ήταν ένας τρόπος να διαφημίσει την δουλειά του.

Πολλές γυναίκες που επέλεγαν να κάνουν πολλά τατουάζ κατέληγαν στο "Τσίρκο των Φρικιών". Όπως η Betty Broadbent την δεκαετία 30.

Άλλες επέλεγαν πιο διακριτικά, ίσια ίσια να φαίνεται όταν θα σηκωνόταν η φούστα τους χορεύοντας το charleston.

Το 1961, εφημερίδες ανέφεραν ιστορίες δηλητηρίαση του αίματος, ηπατίτιδας και άλλες ασθένειες. Αν και τα περισσότερα καταστήματα τατουάζ είχαν μηχανήματα αποστείρωσης, ελάχιστοι ήταν αυτοί που τα χρησιμοποιούσαν. Το τατουάζ έγινε παράνομο σε μερικές πολιτείες και πολλά μαγαζιά αναγκάστηκαν να κλείσουν. Επίσης απέκτησε μια πολύ κακή φήμη και λίγοι επέλεγαν να κάνουν.

Στα τέλη της δεκαετίας 60 κάνει ένα δυναμικό comeback χάρη στον Lyle Tuttle ο οποίος έκανε τατουάζ σε διάσημες γυναίκες όπως την Janice Joplin η την Cher. Περιοδικά και τηλεοράσεις τον έμαθαν και ξανάγινε μόδα.

Τα τελευταία χρόνια, πλέον έγινε κάτι μπανάλ. Κάποιες ,κάνοντας το, προβάλουν ένα μήνυμα ανάλογα με τις εμπειρίες τις (αυτό θέλω και γω), κάποιες άλλες δηλώνουν αν ανήκουν σε ομάδα ενώ άλλες απλά το κάνουν για να νοιώθουν διαφορετικές, για να ενισχύσουν την εξωτερική τους εικόνα. Για όποιο λόγο και να το κάνεις, το tattoo είναι μια πράξη που θέλει πολύ σκέψη, είναι κάτι που σου μένει χαραγμένο στο δέρμα σου όλη την ζωή.

Αν και έχω τις ιδέες μου, θα το σκεφτώ ακόμα λιγάκι... Stay tuned... μια μέρα ξαφνικά θα σας πω ότι επιτέλους μετά από 22 χρόνια σκέψης έκανα και γω το βημα...