Τρελός χορός/ Crazydance

Προχθές ,φίλες και φίλοι, μας ήρθε στην Λάρισα ο Paris Nagual και η Parumba του! (για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι η Parumba δείτε εδώ  και φυσικά δεν μπορούσα να χάσω αυτή την ευκαιρία να περάσω μια καλή στιγμή χορεύοντας τρελά σε Ελληνικούς λαϊκούς ρυθμούς. Πέρασα καταπληκτικά!

Καταρχήν ο άνθρωπος είναι τρελός, χωρίς κανένα κόμπλεξ, πολύ απλός, δεν έχει καβαλήσει το καλάμι και είναι γλυκύτατος.

Μπαίνουμε επιτέλους στην αίθουσα χορού, αρχίζουμε χαλαρά με λίγο ζέσταμα και φύγαμε για μια τρελή ώρα με τραγούδια του Παντελίδη, της Παολα και ότι άλλο ακούμε τελευταία στα ελληνικά μπαράκια.

Γενικά, είμαι άτομο χωρίς φυσική κατάσταση, (και λόγο τα πολλά προβλήματα με την μέση μου δεν το παρακάνω!) έχω να πατήσω σε γυμναστήριο 20 χρόνια και δεν έχω χορέψει ποτέ σε σχόλη χορού (άντε να έκανα 2 μαθήματα οριενταλ που τα σταμάτησα γιατί ήταν πολύ μακριά από το σπίτι μου.) Περιμένω καλές μέρες για να πηγαίνω να περπατάω και κάπου κάπου κάνω λίγη zumba στο σπίτι μου, αυτό είναι όλο, αλλά το καλό είναι ότι δεν καπνίζω. Ξαφνιάστηκα που μπόρεσα να χορεψω μέχρι το τέλος και ξέρετε κάτι;;; στο τέλος ζητούσα και άλλο! Έτρεμαν τα χέρια μου, ήμουν σε υπερένταση και δεν θα με χαλούσε και μια δεύτερη ώρα... όταν γύρισα στο σπίτι μου όμως... κοιμήθηκα σχεδόν αμέσως σαν αγγελούδι! Και ξύπνησα με ωραία ενέργεια! Τελικά δεν υπάρχει καλύτερο από την γυμναστική και το χορό! Αυτό το τελευταίο, ειδικά ,σου φτιάχνει την διάθεση, ξεχνάς όλα τα προβλήματα σου, κάνει καλό στην υγεία σου και ακόμα κάτι καλύτερο, όταν χορεύεις με τον αγαπημένο σου... σου ανεβάζει την λίμπιντο στα ύψη. :)

Και ο ξένος χορός όμως δεν με χαλάει. Θα ήθελα να είχα ζήσει σε άλλη εποχή να είχα γνωρίσει τρελούς χορούς όπως το 

Το Charleston στα ξέφρενα πάρτι της δεκαετίας 20.

Μάθετε το Charleston με το βίντεο.

Το Swing τις δεκαετίες 30 και 40,

όπως το χορεύουν συγκεκριμένα σε αυτή την ταινία... (παει η μέση μου...)

Το Rock-and-Roll τις δεκαετίες 50 και 60.

Οι γονείς μας και οι παππούδες  μας δεν διέφεραν πολύ από μας. Το μόνο που ήθελαν ήταν ένα Σάββατο να καλοπερασουν ακούγοντας την μουσική που τους αρεζε και χορεύοντας τρελά για να ξεχάσουν τα προβλήματα τους. Δεν υπάρχει καλή και κακή μουσική. Βλέποντας τα βιντεακια αυτά συνειδητοποιείς ότι με την δικιά τους μουσική, που πολλοί νέοι σήμερα δεν γνωρίζουν και λένε "τι είναι τούτο" ακούγοντας την, οι γονείς μας  δεν έκαναν κάτι το διαφορετικό από μας όταν έβγαιναν στα δικά τους μπαράκια. Είχαν πάθος, ενα παθός που για πολλούς ξεχνιέται μόλις παντρευτούν και κάνουν παιδιά και δεν έχουν πια χρόνο να ασχοληθούν να βγαίνουν έξω να διασκεδάσουν. Μπορεί να πω μεγάλη κουβέντα αλλά μήπως ο χορός και η μουσική είναι από τα βασικά μυστικά της νεότητας; Δεν έχει σημασία το είδος (ο καθένας φτιάχνεται με τα γούστα του), σημασία έχει να το κουνήσεις λίγο!